De nieuwe plaat van Leonard Cohen, "You want it darker", zou best wel eens zijn muzikaal afscheid kunnen zijn. Zo vat de 82-jarige joodse schrijver en troubadour het alvast zelf op.
Zijn dagen slijt de Canadese Jood in een medische stoel (rugproblemen) op de tweede verdieping van zijn onopvallende rijhuis in Mid-Wilshire, Los Angeles. Een tournee zit er volgens zijn vrienden niet meer in. Eerder dit jaar nam hij nog afscheid van zijn vriendin en muze Marianne Ihlen (jawel, de Marianne uit "So Long, Marianne"). "Wat mij nog rest is het huis op orde te zetten", vertrouwde hij onlangs nog The New Yorker toe, in een interview waarin hij haast hermeneutisch terugblikte op zijn leven. Een muzikaal coda hangt tastbaar in de lucht.
Eigenlijk is dat slotakkoord al een tijdje bezig. "You want it darker" maakt deel uit van een spirituele en muzikale triptiek die in 2012 begon met "Old Ideas" en in 2014 werd verdergezet met "Popular Problems". De rode draad slingert tussen spijt, berusting en overgave. "Cohen op 35 klonk voor sommigen reeds als een oude man, op 82 heeft zijn stem eeuwigheidswaarde", merkt Apple Music terecht op.
Net zoals op zijn vorige platen is de joodse mystiek nadrukkelijk aanwezig, zowel in de lyriek als in de melodie. In het titelnummer weerklinken zelfs de Hebreeuwse woorden van Abraham tot Jahwe: "hineni - hier ben ik, Heer." Zoals dat zijn leven lang al het geval is, worstelt Cohen ook vandaag nog als Jakob met die God: "een miljoen kaarsen branden voor de hulp die nooit zou komen", zingt hij rauw: "U wilt het donkerder? Dan doven wij de vlam". En toch slingert hij, doorheen negen tracks, als vanouds van afkeer naar liefde en uiteindelijk overgave: "hineni, Ik ben klaar, mijn Heer." Een eenvoudige muzikale bezetting, met nu eens een vleugje synagoge, dan weer een Griekse sitar die terugvoert naar zijn geliefde eiland Hydra, levert subtiel de klankkleur van de plaat, die ook de grondtoon van Cohen's leven mag heten: verzet en overgave.